Η Ατζέντα του Οργανοποιού.

July 26, 2013, 3:12 am

≫ Next: Ραντεβού τον Σεπτέμβρη!!!

$

0

0

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ-ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

Άλλη μια ατζέντα κοντά σας!
 

ΣΤΗΛΗ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ	ΣΤΗΛΗ ΑΠΑΝΤΗΣΕΩΝ
Τι σκοπούς επιτελούν τα καμάρια στα έγχορδα μουσικά όργανα;	Τα καμάρια που χρησιμοποιούμε στα έγχορδα μουσικά όργανα, είναι κατασκευασμένα από ξύλο ελάτης και επιτελούν βασικά δύο σκοπούς: α) Υποστηρίζουν το καπάκι και εμποδίζουν το βούλιαγμα του από την πίεση των χορδών β) Επηρεάζουν την ηχητική απόδοση του οργάνου και συμμετέχουν σε αυτό που λέμε «κούρδισμα καπακιού», ανάλογα με τις διαστάσεις τους και τον τρόπο επεξεργασίας τους.
Τα κυρτά καπάκια πως επηρεάζουν τον ήχο σε ένα έγχορδο μουσικό όργανο;	Τα κυρτά καπάκια, λόγω αύξησης της ακαμψίας , σε γενικές γραμμές, αυξάνουν τα primaενός οργάνου.
Όταν βάζουμε καμάρια σε ένα καπάκι τι λέμε πως κάνουμε σε αυτό;	Όταν καμαρώνουμε ένα καπάκι ,λέμε πως το «οπλίζουμε». Το πάχος και το ύψος των καμαριών, διαφέρουν ανάλογα τις προτιμήσεις του εκάστοτε μάστορα.
Κάποια tipsγια την τοποθέτηση κορδονιών και φιγούρας;	Το στοκάρισμα της φιγούρας μπορεί να γίνει και πριν την κόλληση των φιλέτων. Τα ξύλινα φιλέτα κολλιούνται με ξυλόκολλα, ενώ τα πλαστικά με κόλλα επαφής, δείτε το αφιέρωμα στις κόλλες σε προηγούμενη ανάρτηση ,για τα είδη των συγκολλητικών υλών. Η συγκράτηση των φιλέτων μπορεί να γίνει και με καρφίτσες που λυγίζουν. Μετά το στέγνωμα του στόκου στην φιγούρα ,τρίβουμε με πολύ λεπτό γυαλόχαρτο για να φύγουν τα υπολείμματα του στόκου, το γυαλόχαρτο πρέπει να είναι ψιλό για να μην δημιουργήσει άσχημες χαρακιές στην φιγούρα.
Μπορείτε να δώσετε έναν γρήγορο οδηγό για τα βερνίκια που χρησιμοποιούνται στην οργανοποιία;	Φυσικά. Γομαλάκα με μπάλα: Νομίζω πως δεν υπάρχει ούτε ένας οργανοποιός ερασιτέχνης ή επαγγελματίας που να μην έχει χρησιμοποιήσει αυτήν την μέθοδο. Το λουστράρισμα με γομαλάκα και μπάλα ,έχει χρησιμοποιηθεί και στο παρελθόν, για το λουστράρισμα επίπλων και φυσικά αποτελεί μια από τις πιο παραδοσιακές μεθόδους φινιρίσματος εγχόρδων. Υπάρχουν οργανοποιοί που χρησιμοποιούν αυτήν και μόνο την μέθοδο για όλες τους τις κατασκευές, με εξαιρετικά αποτελέσματα. Η μέθοδος αυτή είναι γνωστή και με τον όρο FrenchPolish.   · Βερνίκια πολυουρεθάνης: Μπορούν ανάλογα με τον τύπο να περαστούν με πιστόλι ραντισμού ή πινέλο. Στην οργανοποιία χρησιμοποιούνται περισσότερο των δύο συστατικών. Είναι βερνίκια μεγάλης αντοχής και χρειάζονται λιγότερα χέρια για να φανούν τα αποτελέσματα της δουλειάς μας, έχουν όμως ένα μειονέκτημα, μετά την πλήρη ξήρανση τους δεν προσφέρονται για αυτό που λέμε διόρθωση(touchup). Είναι δε και πολύ δύσκολη η αφαίρεση του βερνικιού, ωστόσο χρησιμοποιούνται κυρίως στα μπουζούκια.   · Βερνίκια νίτρου ή βερνίκια βαμβακοπυρίτη: Τα βερνίκια αυτά,(Nitro-cellulose), χρησιμοποιήθηκαν πάρα πολύ στο λουστράρισμα επίπλων για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, από το 1930 έως το 1960 περίπου. Στην οργανοποιία ,αποτέλεσε το αγαπημένο βερνίκι βιοτεχνιών και αργότερα βιομηχανιών κολοσσών όπως Gibson,Martinκαι άλλων ,με πολύ μεγάλη επιτυχία. Το βερνίκι νίτρου περνιέται με πιστόλι ραντισμού αλλά και με πινέλο, στεγνώνει γρήγορα και χρειάζεται περισσότερες και λεπτότερες στρώσεις για ένα καλό αποτέλεσμα. Μπορεί να δεχθεί touchupεύκολα. Ένα μειονέκτημα του είναι η εξαιρετική ευφλεκτότητα του, γιαυτό χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή να μην γίνεται η επεξεργασία του κοντά σε εύφλεκτες πηγές.   · Βερνίκια λαδιού και οινοπνεύματος: Είναι οι παραδοσιακοί τύποι βερνικιών κυρίως για την οικογένεια του βιολιού. Τα βερνίκια οινοπνεύματος ,στεγνώνουν γρήγορα, αλλά τα βερνίκια λαδιού πολύ πιο αργά και χρειάζονται αρκετή πείρα για τον σωστό χειρισμό και εφαρμογή τους.     · Ακρυλικά βερνίκια: Αρκετοί κατασκευαστές κιθάρας ,χρησιμοποιούν ακρυλικά βερνίκια και όπως πληροφορήθηκα πρόσφατα οι Ιάπωνες δείχνουν μια ιδιαίτερη προτίμηση σε αυτά.
Πως κατασκευάζουμε την πατούρα για τα bindings;	Η αυλακιά αυτή μπορεί να ανοιχτεί με σκαρπέλο ή με μίνι ρούτερ καλλιτεχνίας, το βάθος της αυλακιάς είναι περί τα 2mm, όσο το πάχος του δετικού φιλέτου. Το πλάτος ανάλογα το φιλέτο που έχουμε.
Μπορείτε να αναφέρετε κάποιες φυσικές ρητίνες που χρησιμοποιούνται στην παραγωγή βερνικιών στην οργανοποιία;	Φυσικά. Φυσικές ρητίνες για παρασκευή βερνικιών   · Σανδαράκη: Ρητίνη η οποία προέρχεται από κυπαρίσσια ως επί το πλείστον από το Μαρόκο, διαλύεται σε αλκοόλη αλλά και σε τερεβινθέλαιο και έχει ανοικτό κίτρινο χρώμα. Το σημείο τήξης της είναι 150 βαθμοί κελσίου. Τα βερνίκια σανδαράκης είναι εύθραυστα. Υπάρχει και σανδαράκη Αυστραλίας αλλά είναι σπάνια. · Κοπάλ: Ρητίνη από τροπικά φυλλοβόλα δέντρα της Αφρικής, υπάρχουν διάφορα είδη κοπάλ με διαφορετικές ονομασίες όπως: Manilacopal, Congocopal,Kauricopal,Tanzaniancopalκ.λπ. Όλες αυτές οι ρητίνες έχει επικρατήσει να λέγονται απλώς Copals. Έχουν σημείο τήξης από 110-270 βαθμούς κελσίου, με χρωματικούς τόνους από ανοικτό κίτρινο έως σκούρο καφέ. Η ρητίνη διαλύεται εύκολα σε αλκοόλη , ειδικά ο τύπος Manilacopal,είναι ο πιο δημοφιλής για μουσικά όργανα, ωστόσο επειδή προκύπτει ένα ιδιαίτερα μαλακό βερνίκι ανακατεύεται και με άλλες ρητίνες. Διαλύεται επίσης και σε διάφορα ευεξάτμιστα έλαια γιαυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για άριστης ποιότητας βερνίκια λαδιού.   · Μαστίχα: Η γνωστή σε όλους μας μαστίχα από την Χίο, για υψηλής ποιότητας βερνίκια, κυρίως για όργανα της οικογένειας του βιολιού. Είναι διαλυτή σε οινόπνευμα, ευεξάτμιστα λάδια και σε τερεβινθίνη. Επειδή η ρητίνη από μόνη της είναι της κατηγορίας softresinsανακατεύεται και με άλλες ρητίνες (γομμαλάκα, σανδαράκη, κοπάλ). · Γομμαλάκα: Δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, είναι η πιο δημοφιλής ρητίνη στην κατασκευή φυσικών βερνικιών. Είναι γνωστή και με την ονομασία κόμμι σελλάκ ή λάκκειον κόμμι . Διαλύεται σε καθαρό οινόπνευμα. Η ρητίνη αυτή προέρχεται από δέντρα της Ινδίας ,στα οποία γίνονται τσιμπήματα από τα οποία εκκρίνεται αυτή η κίτρινη ουσία της λάκας. Υπάρχει βασικά η κίτρινη γομμαλάκα που την βρίσκουμε σε λεπτές φολίδες ή σε φύλλα, υπάρχει και η άσπρη ή οποία έχει υποστεί διάφορες επεξεργασίες, συνήθως αποχρωματίζεται με υποχλωριώδες ασβέστιο. Μια καλή αναλογία για βερνίκι γομμαλάκας είναι 300 έως 400 grγομμαλάκας σε 1 λίτρο οινόπνευμα ,(υπάρχουν και άλλες αναλογίες ανάλογα με τον βαθμό συμπύκνωσης που θέλουμε να πετύχουμε στο διάλυμα). Ο χρωματικός τόνος της μπορεί να είναι από κίτρινο έως και κοκκινοκαφέ, στα βιβλία βερνικιών για μουσικά όργανα οι αποχρώσεις ονομάζονται και lightyellow,orange,brownκ.λπ. Ο τύπος lemonshellacείναι ο καλύτερος , όπως υποστηρίζουν πολλοί μάστορες των βερνικιών. Η παραπάνω αναλογία γομμαλάκας αποτελεί και ένα πολύ καλό γυαλιστικό. Υπάρχουν και έτοιμα διαλύματα σε πλαστικά μπιτόνια, με διάφορες αποχρώσεις που μπορεί να φτάσουν έως και το μαύρο. Συνήθως ,για βερνίκια μουσικών οργάνων, εκτός από την γομμαλάκα, προσθέτουμε και άλλες ρητίνες όπως σανδαράκη(Sandarac), elemi,μαστίχα κ.λπ. Μπορούμε να προσθέσουμε και ένα κουταλάκι κόμμι κοπάλ κα ι ένα κουταλάκι αραβικό κόμμι. Το μίγμα γομμαλάκας σκέτης ή και με άλλες ρητίνες πρέπει να μείνει στο οινόπνευμα τουλάχιστον 12 ώρες. Στο διάλυμα μπορούμε να προσθέσουμε χρωστικές ρητίνες ( dyeresins) ή τα διάφορα αποστάγματα τους για να έχουμε ταυτόχρονα και χρώμα. Είναι καλό να γνωρίζουμε το εξής, σχετικά με την καθαρότητα της γομμαλάκας: Η γομμαλάκα διαλύεται όπως είπαμε και πιο πάνω σε καθαρό οινόπνευμα, αλλά δεν διαλύεται καθόλου ή ελάχιστα το πολύ 5-6% σε βενζίνη ή νέφτι. Αν ωστόσο η γομμαλάκα διαλυθεί, τότε έχει νοθευθεί με κολοφώνιο. Τα διαλύματα γομμαλάκας πρέπει να τα φυλάμε σε γυάλινα δοχεία ή μπουκάλια και ποτέ σε μεταλλικά, τα οποία μπορεί να μας λερώσουν το βερνίκι μας με οξειδώσεις.
Λίγα στοιχεία για τον έβενο;	Η ξυλεία η οποία έχει πλέον καταξιωθεί στα χέρια επαγγελματιών αλλά και ερασιτεχνών οργανοποιών είναι ο έβενος, ο έβενος ανήκει στο γένος Diospyros. Στο παγκόσμιο εμπόριο μπορούμε να βρούμε πολλά και διαφορετικά είδη έβενου, συνήθως οι έβενοι που χρησιμοποιούμε για την κατασκευή της ταστιέρας είναι ο Αφρικανικός έβενος και ο Ινδικός, διάφορες άλλες ονομασίες ανάλογα το μέρος είναι: gaboon ebony,Andaman ebony,Macassar ebony, Ceylon ebony κ.λπ.
Άλλες επιλογές για ξυλεία ταστιέρας;	Μια άλλη επίσης καλή επιλογή ξύλου για ταστιέρα είναι ο Βραζιλιάνικος ή ο Ινδικός παλίσανδρος. Ο Ινδικός παλίσανδρος είναι μια πολύ καλή επιλογή, ειδικά για τα πρώτα όργανα που κατασκευάζει κανείς γιατί είναι σταθερό ξύλο και πιο εύκολο στο πλάνισμα με το χέρι από τον έβενο. Άλλα είδη που μπορούμε να συναντήσουμε είναι τα παρακάτω: Madagascar rosewood,Bolivian rosewoodκ.λπ.
Πως εξετάζουμε τις ταστιέρες που προμηθευόμαστε από το εμπόριο;	Όταν αγοράζουμε ταστιέρες από καταστήματα με είδη οργανοποιίας και τις προμηθευόμαστε σε μορφή billet, θα πρέπει να τις εξετάζουμε κάτω από ένα δυνατό φως και να ελέγχουμε για σχισίματα, σκεβρώματα και διάφορες άλλες βλάβες, ελέγχουμε επίσης και τα σόκορα γιατί εκεί συνήθως υπάρχουν σχισίματα ξήρανσης. Για να ελέγξουμε την επιπεδότητα του τεμαχίου που έχουμε προμηθευτεί, τοποθετούμε την ταστιέρα σε μια επίπεδη και σκληρή επιφάνεια και κοιτάμε αν κάθεται απολύτως επίπεδα επάνω στην επιφάνεια αυτή. Μια πολύ ελαφριά κυρτότητα στο billetμπορεί να γίνει αποδεκτή μόνο εάν γίνεται επίπεδη η ταστιέρα με αντίστοιχη ελαφριά πίεση εκ μέρους μας.
Τι είναι η κλίμακα κατασκευής ενός εγχόρδου μουσικού οργάνου;	Λέγοντας κλίμακα κατασκευής ,εννοούμε το μήκος της ελεύθερης χορδής ,μεταξύ δύο σταθερών σημείων, στα έγχορδα όργανα το μήκος αυτό καθορίζεται μεταξύ του προσκέφαλου(μικρός καβαλάρης ή μαξιλάρι ή κόκαλο) και του μεγάλου καβαλάρη(γέφυρα ή ζυγός). Αυτό το μήκος μεταξύ των δύο παραπάνω στοιχείων μετριέται σε χιλιοστά(mm) και καθορίζει την κλίμακα κατασκευής. Έτσι όταν λέμε για παράδειγμα πως ένα μπουζούκι έχει κλίμακα κατασκευής 670mm ,εννοούμε ακριβώς το παραπάνω μήκος της ελεύθερης χορδής μεταξύ των δύο σταθερών σημείων αναφοράς ή ένας μπαγλαμάς έχει κλίμακα 350 mmπάλι εννοούμε το μήκος της ελεύθερης χορδής. Τα μουσικά όργανα κατασκευάζονται σε διάφορες κλίμακες μικρότερες ή μεγαλύτερες ανάλογα με τις προτιμήσεις του τεχνίτη αλλά και του οργανοπαίκτη αφού η κλίμακα κατασκευής επηρεάζει και τον παραγόμενο ήχο.
Λίγα Μαθηματικά για την χάραξη της κλίμακας;	Για να υπολογίσουμε τις θέσεις που θα χαράξουμε την ταστιέρα ,για την τοποθέτηση των τάστων πρέπει να διαλέξουμε την φόρμουλα υπολογισμού, υπάρχουν διάφορες φόρμουλες, μια εξ αυτών που χρησιμοποιείται πάρα πολύ προκύπτει από την δωδεκάτη ρίζα του δύο, ο αριθμός που προκύπτει είναι 1.0594631,αυτό σημαίνει πως η κλίμακα κατασκευής(scale length)θα είναι 1.0594631 φορές η απόσταση από το πρώτο τάστο μέχρι το τέλος της κλίμακας, από το παραπάνω προκύπτει η σχέση 1.0594631/.0594631=17.817152 ή με στρογγυλοποίηση 17.817. Αυτός είναι και ο αριθμός με τον οποίο μπορούμε να υπολογίσουμε τις θέσεις των τάστων που θα τοποθετήσουμε στην ταστιέρα. Θα επανέλθουμε στο θέμα κατά την χάραξη της κλίμακας. Αξίζει να μνημονεύσουμε εδώ την καθοριστική συμβολή του μεγάλου Έλληνα Επιστήμονα Πυθαγόρα(580π.Χ- 490 π.Χ.) ο οποίος ασχολήθηκε με πολλές επιστήμες όπως: μαθηματικά, αστρονομία, ιατρική, μουσική και όχι μόνο, φυσικά για όσους ασχολούνται με την μουσική και την κατασκευή μουσικών οργάνων αξίζει να έρθουν σε επαφή με τις επιστημονικές μελέτες του για τις αρμονικές σειρές, το μονόχορδο κ.λπ.

Το αφιέρωμα στα εργαλεία της οργανοποιίας θα γίνει σε επόμενη ανάρτηση,τα λέμε σύντομα!

---

Ραντεβού τον Σεπτέμβρη!!!

August 1, 2013, 11:31 am

≫ Next: Από τον Ταμπουρά στο Μπουζούκι-Νέο βιβλίο

≪ Previous: Η Ατζέντα του Οργανοποιού.

$

0

0

   Φίλες και φίλοι του Luthier School σας εύχομαι καλό υπόλοιπο καλοκαιριού, από Σεπτέμβρη θα είμαστε και πάλι μαζί με πολλές ευχάριστες εκπλήξεις! Νέες κατασκευές και μαθήματα,συνεντεύξεις με οργανοποιούς,παρουσιάσεις βιβλίων, εργαλεία, έναρξη παρουσίασης κατασκευής μουσικού οργάνου που θα συγκεντρώσει τις περισσότερες ψήφους στην τρέχουσα δημοσκόπηση, ιστορικά στοιχεία ρεμπέτικου,οργανογνωσία και πολλά άλλα!!! Η παρακάτω φωτογραφία είναι από μια εν εξελίξει κατασκευή μου, Κρητικής Λύρας,φαίνεται το σκάφος και το καπάκι με το νεύρο του.





Κατασκευή Κρητικής Λύρας

Καλά να περάσετε και τα λέμε το πιθανότερο προς τα τέλη Αυγούστου με αρχές Σεπτέμβρη!!!

Από τον Ταμπουρά στο Μπουζούκι-Νέο βιβλίο

September 18, 2013, 2:39 am

≫ Next: -Αποτελέσματα Ψηφοφορίας-

≪ Previous: Ραντεβού τον Σεπτέμβρη!!!

$

0

0

   Φίλες και φίλοι του Luthierschoolκαλησπέρα σας, ξανά μαζί σας για να συνεχίσουμε το ταξίδι μας στην υπέροχη τέχνη μας. Σας εύχομαι καλό Φθινόπωρο με υγεία και δύναμη, εδώ είμαστε να τα λέμε και να περάσουμε μαζί τη νέα σαιζόν με νέες αναρτήσεις και πολλές εκπλήξεις.

   Το Καλοκαιράκι που μας άφησε πια ,διάβασα πολλά νέα βιβλία και σήμερα θα σας παρουσιάσω ένα από αυτά, που σίγουρα θα ενδιαφέρει τους λάτρεις του Ρεμπέτικου τραγουδιού και όχι μόνο! Πρόκειται για το βιβλίο του Σταύρου Κουρούση:  «Aπό τον Ταμπουρά στο Μπουζούκι»- Η ιστορία  και  η εξέλιξη του Μπουζουκιού και οι πρώτες του ηχογραφήσεις(1926-1932).

   Το διάβασα πολύ ευχάριστα και πραγματικά καταχάρηκα την υπέροχη δουλειά του φίλου Σταύρου Κουρούση, στις 124 σελίδες του, ο αναγνώστης ταξιδεύει στην ιστορία του Ταμπουρά και του Μπουζουκιού ,ξεκινώντας από την Αρχαιότητα-Βυζαντινή εποχή έως και την Τουρκοκρατία και την Απελευθέρωση. Το κείμενο πλαισιώνεται από φωτογραφίες αλλά και δίστιχα από τα Δημοτικά μας τραγούδια.

   Στις σελίδες 44 -50, παρουσιάζονται διάφορα είδη Ταμπουρά μαζί με τις διαστάσεις τους και πολλές χρήσιμες πληροφορίες.

   Στις σελίδες 59-65, υπάρχει μια υπέροχη παρουσίαση δύο μουσικών οργάνων ,του διάσημου μουσικού Γιοβάν Τσαούς(Γιάννη Εϊτζιρίδη), γράφει ο οργανοποιός Μιχάλης Μουντάκης, τα όργανα αυτά είναι κατασκευασμένα από τον οργανοποιό Κυριάκο Πεζματζόγλου –Λαζαρίδη. Πληροφορίες κατά την γνώμη μου ιδιαίτερα χρήσιμες για τους μελετητές αλλά και τους κατασκευαστές μουσικών οργάνων.

   Το ταξίδι συνεχίζεται... με το Μπουζούκι και το Ρεμπέτικο ενώ στην σελίδα 67 βλέπουμε μια μοναδική έως σήμερα φωτογραφία Κουτσαβάκη. (Αέρηδες,Πλάκα 1880-1890 από την συλλογή του Χάρη Γιακουμή). Πολύ σημαντικό επίσης και το μέρος του βιβλίου σχετικά με τα κουρδίσματα(ντουζένια) του Μπουζουκιού αλλά και του Ταμπουρά σελίδες 73-78.

   Ακολουθεί ένα κεφάλαιο για τους οργανοποιούς και το Μπουζούκι αλλά και την Ελληνική οργανοποιία στην Αμερική ,με τους κυριότερους Έλληνες μάστορες (Αναστάσιος Σταθόπουλος- Θεόδωρος Καραμπάς-  Γεώργιος Γκρέτσης- Φώτης Βρακάς- Παναγιώτης Τσίμης – Δ.Σάσσος)

   Το βιβλίο συνοδεύεται από cd με 18 σπάνιες ηχογραφήσεις εκ των οποίων οι 9 είναι αδημοσίευτες έως σήμερα!

Τέλος στις σελίδες 88 έως 118 παρουσιάζονται τα τραγούδια της έκδοσης μαζί με τους ερμηνευτές τους.  Αναμφίβολα μιλάμε για ένα σπουδαιότατο έργο!

Το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο του βιβλίου!

Φωτογραφία No 1  Εξώφυλλο του βιβλίου.

Φωτογραφία No 2  Οπισθόφυλλο του βιβλίου.

Τα λέμε σύντομα,σας χαιρετώ!

-Αποτελέσματα Ψηφοφορίας-

October 17, 2013, 3:32 am

≫ Next: Διαδικτυακό σεμινάριο 1 - Κατασκευή θηλυκού &αρσενικού μόρσου

≪ Previous: Από τον Ταμπουρά στο Μπουζούκι-Νέο βιβλίο

$

0

0

Φίλες και φίλοι του Luthierschool καλησπέρα σας,

   Η ψηφοφορία για τα μουσικά όργανα ολοκληρώθηκε πριν μερικές μέρες και τα αποτελέσματα της είναι τα εξής:

Μπουζούκι 33 ψήφοι (36%)
Ούτι 31 ψήφοι (34%)
Κρητική Λύρα 24 ψήφοι (26%)
Κιθάρα 19 ψήφοι (20%)

   Ευχαριστώ για την συμμετοχή σας! Τα λέμε σύντομα  με μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη, ενός φίλου καλλιτέχνη οργανοποιού.

Σας χαιρετώ!

Διαδικτυακό σεμινάριο 1 - Κατασκευή θηλυκού &αρσενικού μόρσου

November 17, 2013, 2:41 am

≫ Next: Καλά Χριστούγεννα!

≪ Previous: -Αποτελέσματα Ψηφοφορίας-

$

0

0

Φίλες και φίλοι του Luthierschool καλησπέρα σας,

    Σήμερα θα σας παρουσιάσω ένα βίντεο που μου έστειλε ο πολύ καλός φίλος Αναστάσιος Κουμαρτζής και πραγματεύεται την κατασκευή του θηλυκού και αρσενικού μόρσου.Ο Τάσος είναι γνωστός για το μεράκι και την αγάπη του για την οργανοποιία και αξίζει πραγματικά κάθε έπαινο για την δουλειά του!!!

 

Τα λέμε σύντομα!!!

Καλά Χριστούγεννα!

December 21, 2013, 7:31 am

≫ Next: -Κατασκευή Ελληνικού Μπουζουκιού- Hellenic Bouzouki construction 1-

≪ Previous: Διαδικτυακό σεμινάριο 1 - Κατασκευή θηλυκού &αρσενικού μόρσου

$

0

0

  

   Φίλες και φίλοι του Luthierschool ,σας εύχομαι ολόψυχα καλά Χριστούγεννα με υγεία και ό,τι επιθυμείτε,να περάσετε όσο πιο οικογενειακά μπορείτε με τους ανθρώπους που αγαπάτε!!!

 

 

UPDATED

 

 

Ευτυχισμένο το 2014 με εγκάρδιες ευχές για μια καλύτερη χρονιά!!! Πολλά φιλιά!!!

-Κατασκευή Ελληνικού Μπουζουκιού- Hellenic Bouzouki construction 1-

January 5, 2014, 4:42 am

≫ Next: Τα Εργαλεία του Οργανοποιού-Lutherie Tools (2)

≪ Previous: Καλά Χριστούγεννα!

$

0

0

Φίλες και φίλοι του LuthierSchoolκαλή χρονιά,
  
   Ξεκινάμε σήμερα την παρουσίαση της κατασκευής ενός τρίχορδου μπουζουκιού ,μιας και όπως έδειξε η δημοσκόπηση του καλοκαιριού, το μπουζούκι ήρθε πρώτο στις προτιμήσεις σας και έτσι θα παρουσιαστούν τα βασικότερα στάδια κατασκευής του.
 
  Το ξύλο που θα χρησιμοποιήσω για την κατασκευή της σκάφης του οργάνου είναι η bubinga. Ας δούμε κάποια βασικά χαρακτηριστικά αυτού του υπέροχου ξύλου:

   

--------------ΒΑΣΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ--------------

 

Χρώμα / Εμφάνιση:  Το  χρώμα του εγκάρδιου ξύλου  κυμαίνεται από ροζ- κόκκινο μέχρι ένα πιο σκούρο κοκκινωπό- καφέ.  Το σομφόξυλο έχει ένα ανοιχτό κιτρινωπό χρώμα και είναι σαφώς οριοθετημένο από το εγκάρδιο ξύλο .  

Νερά: Τα νερά της bubingaσυμπλέκονται και δημιουργούν θελκτικούς συνδυασμούς.

Αντίσταση στο σάπισμα : Κυμαίνεται από μέτρια ανθεκτική σε πολύ ανθεκτική , ανάλογα με το είδος της η  bubingaαναφέρεται επίσης πως είναι ανθεκτική σε τερμίτες.

Οσμή :  Η bubingaέχει μια δυσάρεστη μυρωδιά όταν η ξυλεία είναι ακόμα υγρή , εξαφανίζεται  αφού το ξύλο στεγνώσει.

 

Εργασιμότητα: Συνολικά εύκολη στην επεξεργασία , ανάλογα με το είδος  της μπορεί να περιέχει πυρίτιο το οποίο καταστρέφει γρήγορα τις κοφτερές ακμές των εργαλείων.  Η κόλληση μπορεί περιστασιακά να είναι προβληματική λόγω της υψηλής πυκνότητας της και την ύπαρξη μεγάλης ποσότητας σε φυσικά έλαια .


Αλλεργίες / Τοξικότητα : Παρά το γεγονός ότι σοβαρές αντιδράσεις είναι αρκετά ασυνήθιστες , έχει αναφερθεί πως μπορεί  να προκαλέσει ερεθισμό του δέρματος ή  και αλλοιώσεις του δέρματος σε ορισμένα άτομα .  Επιβάλλεται η χρήση ατομικών μέσων προστασίας κατά την επεξεργασία της.


Χρήσεις : Μουσικά όργανα, ένθετα , καπλαμάδες ,πολυτελή έπιπλα κλπ.

 

   Στις παρακάτω φωτογραφίες, βλέπουμε ένα καινούργιο μου καλούπι ,για σκάφη τρίχορδου μπουζουκιού καθώς και τις ντούγιες από bubingaπριν την επεξεργασία  τους, είναι κομμένες σε ορθογώνια μορφή και έχουν λειανθεί σε drum-sander.

 

Φωτογραφία No 1 Καλούπι τρίχορδου μπουζουκιού

Φωτογραφία No 2 Καλούπι τρίχορδου μπουζουκιού

 

Φωτογραφία No 3 Ντούγιες από bubinga

Φωτογραφία No 4 Η  bubinga από κοντά

 

 

 

ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΛΟΥΠΙΟΥ

Μήκος σκάφης: 360mm
Μέγιστο πλάτος:260mm
Μέγιστο βάθος:165mm

Τα λέμε σύντομα!

Τα Εργαλεία του Οργανοποιού-Lutherie Tools (2)

January 27, 2014, 2:23 am

≫ Next: Το Ελληνικό Σαντούρι- Ιστορία-Κατασκευή

≪ Previous: -Κατασκευή Ελληνικού Μπουζουκιού- Hellenic Bouzouki construction 1-

$

0

0

   Φίλες και φίλοι του Luthier School καλησπέρα σας, σήμερα θα σας παρουσιάσω το δεύτερο μέρος του αφιερώματος για τα εργαλεία που χρησιμοποιούμε στην οργανοποιία και θα πούμε και λίγα πράγματα για τις ξύστρες ,οι οποίες πραγματικά είναι πολύτιμες για την τέχνη μας.

   Στην φωτογραφία No14, βλέπουμε διάφορες ξύστρες πλακέ και (4) μίνι ξύστρες.

Φωτογραφία No 14 Ποικιλία από ξύστρες

   Στην φωτογραφία No15,ένα ειδικό εργαλείο που μας βοηθάει να πλανίζουμε κοίλες επιφάνειες.

Φωτογραφία No 15 Ειδική πλάνη κουτάλι

   Στην φωτογραφία No16,το γνωστό μας παστράγκουλο.

Φωτογραφία No 16 Παστράγκουλα

   Στην φωτογραφία No17, βλέπουμε τις ειδικές λιμίτσες για χάραξη κόκαλου και σέλας καβαλάρη, σε διάφορα πάχη, ανάλογα με την διάμετρο της εκάστοτε χορδής.

Φωτογραφία No 17 Λιμίτσες για την χάραξη κόκαλου και σέλας καβαλάρη

   Στην φωτογραφία No18, η ειδική λίμα για την διαμόρφωση των τάστων.

Φωτογραφία No 18 Λίμα διαμόρφωσης τάστων

   Στην φωτογραφία No19, βλέπουμε το σφυρί και τον κόφτη για εργασίες με τάστα.

Φωτογραφία No 19 Σφυρί διπλού προσώπου και κόφτης τάστων

   Στην φωτογραφία No20, σφιγκτήρες με τρεις βίδες, ιδανικές για κόλληση καβαλάρηδων στις κιθάρες,για κόλληση καμαριών και άλλες εργασίες.

Φωτογραφία Νο 20 Σφιγκτήρες μεγάλου μήκους

 Και κάποιες χρήσιμες πληροφορίες για τις ξύστρες:

• Οι ξύστρες λεπτότερου πάχους είναι αρκετά ελαστικές και είναι ιδανικές για μικρότερες και πιο σύνθετες επιφάνειες.
• Οι παχύτερες ξύστρες κάνουν πάντα πιο χοντρό ξύσιμο και είναι καλύτερες για μεγαλύτερες επιφάνειες.
• Οι ξύστρες είναι κατασκευασμένες από high carbon ατσάλι.
• Οι ξύστρες σκουριάζουν αν δεν τις περιποιούμαστε. Τα ιδρωμένα χέρια είναι εχθρός της ξύστρας. Για να συντηρήσουμε και να προφυλάξουμε τις ξύστρες μας από την σκουριά ,τις φυλάμε ελαφρώς λαδωμένες και τυλιγμένες σε κομμάτια από μαλακό ύφασμα ή ακόμη και χαρτί που έχει εμποτιστεί.
• Τα καλύτερα λάδια για την προστασία από σκουριά είναι: το λάδι Camellia και το Jojoba.
• Τα πιο συνηθισμένα πάχη στις ξύστρες είναι: 0.4mm-0.6mm-0.8mm- 1mm.

Συνεχίζεται...
 

---

Το Ελληνικό Σαντούρι- Ιστορία-Κατασκευή

February 17, 2014, 4:05 am

≫ Next: 25η Μαρτίου 1821

≪ Previous: Τα Εργαλεία του Οργανοποιού-Lutherie Tools (2)

$

0

0

Φίλες και φίλοι του Luthier School καλησπέρα σας,

   Σήμερα σας ετοίμασα ένα αφιέρωμα για το Ελληνικό σαντούρι με πολλές χρήσιμες γνώσεις τόσο για την ιστορία του όσο και για τις κατασκευαστικές αρχές του, αρωγός σε αυτήν την προσπάθεια, να σας παρουσιάσω όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες, στάθηκε το έξοχο βιβλίο "ΔΟΚΙΜΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΑΝΤΟΥΡΙ" του κύριου Δημήτριου Β. Κοφτερού. Ας ταξιδέψουμε λοιπόν στην ιστορία και την τέχνη αυτού του υπέροχου μουσικού οργάνου.

   Τα χορδόφωνα με κουτί και χωρίς πληκτρολόγιο ονομάζονται Ψαλτήρια. Το Ψαλτήριο ήταν γνωστό στους αρχαίους Έλληνες και ανήκει στην οικογένεια τηςΆρπας. Παιζόταν με πλήκτρο ή με τα δάκτυλα. Ο Πολυδεύκης το αναφέρει μαζί με άλλα έγχορδα, όπως το τρίγωνο, τον παρίαμβο  κ.α., στο «Ονομαστικόν».

   Σύμφωνα με τις μουσικολογικές έρευνες, το μουσικό όργανο είναι ένα από τα αντικείμενα του υλικού πολιτισμού που ταξίδεψε τόσο πολύ. Έτσι το Ψαλτήριο, πέρασε στα ελληνικά παράλια της Μ. Ασίας και κατά τον Galpinστην Μεσοποταμία και Περσία.

   Με το χρόνο έγινε διαχωρισμός του τρόπου παιξίματος, με αποτέλεσμα να σχηματιστούν δύο ξεχωριστοί τύποι Ψαλτηρίου:Ο Κανών (Qanun) και το Σαντούρι (Santur- Santir).Η ονομασία Qanun, προέρχεται από την ελληνική λέξη «Κανών» που σημαίνει νόμος-διάταξη. Ο Farmerυποστηρίζει ότι ο Κανών ήταν ένα μονόχορδο όργανο με το οποίο ο Πυθαγόρας έκανε επιστημονικά πειράματα, με σκοπό να εξακριβώσει τους μουσικούς φθόγγους ανάλογα με το μήκος και το πάχος της χορδής. Ο Al-Farabi(9^οςαιώνας μ.Χ.) εφάρμοσε την Πυθαγόρεια κλίμακα στο πολύχορδο ψαλτήριο το οποίο ονόμασε Qanunκαι η ονομασία αυτή επιβλήθηκε από τους Άραβες σ’αυτόν τον τύπο του οργάνου. Οι Άραβεςμέσω της βόρειας Αφρικής, το προώθησαν στην Ισπανία κατά τον 12^οαιώνα(υπάρχει απεικόνιση του 1184 στην είσοδο της εκκλησίας του SantiagodeCompostella) και από εκεί στην Κεντρική Ευρώπη.Το όνομα του εδώ είναι «MezzoCanone», «Micanon», «Meizcanon», λατινοποιημένο «Medikanale».

    Η λέξη Santurπροέρχεται από το αρχαίο ελληνικό Ψαλτήριο(ψάλλω-τραγουδώ). Οι λαοί που το χρησιμοποίησαν  το μετονόμασαν σε Σαλτήρ, Σαντίρ, Σαντούρ, διότι στο αλφάβητο τους δεν έχουν το σύμφωνο «Ψ»- και επειδή η προφορά τους ήταν δύσκολη προφανώς- έτσι επεκράτησε και διαδόθηκε με το όνομα Santur-Santir. ( OΑραβομαθής μουσικολόγος Farmerπου μελέτησε τους Άραβες ιστορικούς του 9^ουαιώνα, διεπίστωσε ότι το ψαλτήριο, το αναφέρουν με το όνομα σάλινξ, ή ψάλτινξ ή ψάλτιξ).

   Το σαντούρι διαδόθηκε σε διάφορες χώρες της Ανατολής και της Δύσης , και οι λαοί που το χρησιμοποίησαν το προσάρμοσαν σύμφωνα με τις μουσικές τους ανάγκες. Έτσι συναντούμε σαντούρια με κινητές γέφυρες ,με ατομικές γέφυρες και σαντούρια που έχουν και τα δύο είδη γεφυρών. Ανάλογο με τις γέφυρες είναι και το κούρδισμα. Έχουμε λοιπόν σαντούρια που κουρδίζονται χρωματικά, άλλα διατονικά και άλλα ανάλογα με το «δρόμο» που θέλει να παίξει ο παίκτης(περσικό σαντούρι).

   Το σαντούρι για να φτάσει στην σημερινή του μορφή , (τραπεζοειδές σχήμα με γέφυρες), πέρασε από διάφορα στάδια. Τον 14^οαιώνα φαίνεται ότι ήρθε στη Ευρώπη , πιθανώς μέσω των Βαλκανίων, των Κρατών του Δούναβη και της Βοημίας, όπου ο PaulusPaulirinusγύρω στο 1460 αναφέρει το «Dulcemelos»στην Γερμανία. Παράλληλα με το τραπεζοειδές, αναπτύχθηκε και το ορθογώνιο σαντούρι.

   Στην παραπέρα εξέλιξη του σαντουριού βοήθησε ο PantaleonHebenstreit , από το Mersenburg. Γύρω λοιπόν στα 1690 κατασκεύασε  ένα σαντούρι με δύο οκτάβες και το ονόμασε «Pantalon». Εκτός από τις βελτιώσεις που έκανε βοήθησε και με το παίξιμο του να γίνει γνωστό όχι μόνο στην Γαλλική Αυλή, αλλά και σε όλη την Ευρώπη. Έτσι τον 18^οαιώνα το σαντούρι γίνεται όργανο του σαλονιού. Ο αριθμός των χορδών κυμαίνεται μεταξύ είκοσι και τριάντα και ο αριθμός των χορδών που ταυτοφωνούν αυξάνεται σε πέντε, έξι ή επτά. Στην Νότια Γερμανία, κατασκευάστηκε ένα σαντούρι με μεταλλικά άγκιστρα, για το κόντεμα( μείωση μήκους) των μπάσων χορδών κατά ένα ημιτόνιο. Η ανακάλυψη αυτή ανήκει στον AbbateFranciosiαπό την Φλωρεντία (1750). Κατά το δεύτερο ήμισυ του 19^ουαιώνα (1875) οι N.J. και D.I. Schunda, δοκίμασαν να βελτιώσουν, στην Βουδαπέστη, το σαντούρι(Zymbal-Cimbalon). Μερικές από τις βελτιώσεις τους ήταν η αύξηση των διαστάσεων του οργάνου , η προσθήκη ποδιών και πεντάλ παρόμοιων με εκείνα του πιάνου. Αυτό το Cimbalon , χρησιμοποιείται και σήμερα στην μουσική ψυχαγωγία σε τσιγγάνικες ορχήστρες της Ουγγαρίας, Ρουμανίας, Τσεχίας και Σλοβακίας και σε άλλες χώρες της Βαλκανικής χερσονήσου. Επίσης, εισήχθη και στην Ουκρανία όπου τελειοποιήθηκε και αναπτύχθηκε σε μια οικογένεια (πρίμο-μεσαίο-μπάσο). Ενδιαφέρον είναι ακόμα ότι κατά τον 18^οαιώνα, πιθανώς από την Περσία αλλά και πιθανώς από την Δυτική Ευρώπη το σαντούρι έφθασε στην Κίνα(YangChin) και στην Κορέα (Yangkoum).

(ΤΟ ΣΑΝΤΟΥΡΙ ΣΤΟΝ ΕΛΛΑΔΙΚΟ ΧΩΡΟ)

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

    Ο Πυθαγόρας , από τον 6ο αιώνα π.Χ., ασχολήθηκε επιστημονικά με τα μουσικά φαινόμενα. Δημιούργησε ένα μονόχορδο, τον κανόνα. Πάνω του περνούσε μια τεντωμένη χορδή, πειραματιζόταν με μικρά ξυλάκια που τοποθετούσε κάτω από την χορδή. Με αυτόν τον τρόπο διαπίστωσε ότι το ύψος του ήχου εξαρτάται κατά κάποιο τρόπο από το μήκος της χορδής. Δηλαδή όταν ηχήσει μια τεντωμένη χορδή και αμέσως έπειτα το μισό της , τότε οι δύο αλλεπάλληλοι ήχοι σχηματίζουν ακριβώς μια οκτάβα. Εφεύρε δηλαδή τα μουσικά διαστήματα πάνω στα οποία δημιουργήθηκε ένα ολόκληρο μουσικό οικοδόμημα.

 

   Στα έγχορδα που αναφέρει ο Πολυδεύκης στο «Ονομαστικόν», είναι και το Ψαλτήριο που ανήκει στην οικογένεια της Άρπας. Η Άρπα μαρτυρείται στην Ελλάδα από την Μινωική εποχή. Τα όργανα της οικογένειας της άρπας 9άρπες και ψαλτήρια) είχαν τριγωνικό σχήμα με διαφορετικό μήκος χορδών, και παιζόταν με τα δάκτυλα ή με πλήκτρο. Το ψαλτήριο ήταν κουρδισμένο στην χαμηλή διαπασών. Ο Πολυδεύκης στο «Ονομαστικόν»,  αναφέρει τρεις κατηγορίες μουσικών οργάνων: έγχορδα, πνευστά και κρουστά.

 

   Ο Κλεονείδης αναφέρει διάφορα όργανα.

 

   Ο Όμηρος την λύρα την παρομοιάζει με την φόρμιγγα.

 

   Ο Αριστοτέλης αναφέρει σαν αρχαίο όργανο την πηκτίδα, την βάρβιτο, τα επτάγωνα, τα τρίγωνα κ.α. Η πηκτίς θεωρείται πρόδρομος της Άρπας και του Ψαλτηρίου.

 Η μετακίνηση των Ελληνικών φύλων προς τα παράλια της Μ. Ασίας και του Εύξεινου Πόντου καθώς και η εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Ασιατική ήπειρο, είχαν σαν αποτέλεσμα και την μεταφορά και διάδοση των μουσικών οργάνων. Ο Galpinεπιβεβαιώνει ότι το ψαλτήριο πέρασε στα παράλια της Μ. Ασίας και από εκεί διαδόθηκε στους λαούς της Μεσοποταμίας. Κατά την Προβυζαντινή περίοδο αναφέρονται ο αυός, η άρπα ,το ψαλτήριο κ.α.

ΒΥΖΑΝΤΙΟ

   Στην Βυζαντινή περίοδο, το ψαλτήριο, παίζεται στις λαϊκές εκδηλώσεις,(γάμοι- γιορτές κ.λπ.). Ο αραβομαθής άγγλος μουσικολόγος Farmerαναφέρει την «σάλινξ» ή «ψαλτίξ» ή «ψάλτινξ», που κατασκευαζόταν από δέρμα μόσχου και αντιστοιχούσε στο αρχαίο μουσικό όργανο ψαλτήριο( 30-40 χορδές).

   Στις τοιχογραφίες και τις εικόνες των εκκλησιών, παριστάνεται το ψαλτήριο άλλοτε σε σχήμα τριγωνικό και άλλοτε σε ακαθόριστο τραπεζοειδές, ο τύπος του τραπεζοειδούς ψαλτηρίου όπως αναφέρθηκε παραπάνω  με το όνομα Santur-Santirχρησιμοποιήθηκε και από τους Έλληνες του Βυζαντίου και κυρίως των παραλίων της Μ. Ασίας οι οποίοι το διέδωσαν στους λαούς της Ανατολικής Ευρώπης, τον 14^οαιώνα. Αυτοί το αγάπησαν, το χρησιμοποίησαν στην μουσική τους και τελειοποίησαν την αρχική του μορφή.

   Τον 17^οαιώνα γίνεται γνωστό σε ολόκληρη την Ευρώπη και θεωρείται όργανο του σαλονιού. Την εποχή ακριβώς αυτή η Σμύρνη ήταν ένα από τα μεγαλύτερα εμπορικά και πολιτιστικά κέντρα. Η ανταλλαγή προϊόντων και ιδεών έφερε την νέα μορφή του οργάνου στην Μ. Ασία. Πρώτη αναφορά για το σαντούρι στην Σμύρνη γίνεται γύρω στα 1850, ενώ ο περιηγητής DanielClarkτο βρήκε το βρήκε να παίζεται στην Αθήνα το 1802.

ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ

   Στα παράλια της Μ. Ασίας και κυρίως στην Σμύρνη και στην Πόλη, το σαντούρι, ήταν βασικό όργανο της κομπανίας. Με τα σαντουρόβιολα, ερμηνεύουν τα τραγούδια της εποχής στα καφέ- αμάν αλλά και στα πανηγύρια και στις άλλες κοινωνικές εκδηλώσεις(γάμους, βαφτίσια κ.α.).Από εδώ το σαντούρι, πέρασε στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου(Λέσβο, Λήμνο, Χίο, Σάμο, Ρόδο, Κω, Ίμβρο) και διατηρήθηκε μέχρι σήμερα. Τα νησιά αυτά είχαν αναπτύξει οικονομική και πολιτιστική κίνηση, με τα παράλια της Μ. Ασίας και της Κωνσταντινούπολης.

ΜΕΧΡΙ ΤΟ 1950

   Μετά την Μικρασιατική καταστροφή, όσοι Έλληνες έφθασαν στην Ελλάδα, δεν αποχωρίστηκαν την μουσική τους παράδοση και έτσι εξακολουθούν να γλεντούν με τα σαντουρόβιολα. Την εποχή αυτή , αναπτύχθηκαν η Αθήνα και ο Πειραιάς σε μεγάλα αστικά κέντρα.

   Στα καφέ Αμάν και  Σαντάν, το σαντούρι ήταν βασικό όργανο της Κομπανίας. Από τους καλύτερους παίκτες του οργάνου ήταν ο Γιάννης Ζαφειρόπουλος, ο Εμμανουήλ Χρυσαφάκης( πρόεδρος του συλλόγου μουσικών από το 1928 ως το 1957, έπαιζε τσέμπαλλο), ο Ερμόλαος Κόνσολας κ.α. Ο Ζαφειρόπουλος ήταν και καλός κατασκευαστής, κατασκεύασε σαντούρια πολύ καλά που παίζονται μέχρι σήμερα. Από τους πρόσφυγες της Μ. Ασίας διαδόθηκε το σαντούρι και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας.

ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ

Η μετακίνηση του πληθυσμού προς τα αστικά κέντρα, η καθιέρωση του ρεμπέτικου, η εισβολή του ραδιοφώνου και του γραμμοφώνου, είναι μερικά από τα αίτια που έθεσαν στο περιθώριο το σαντούρι. Παρ’ όλα αυτά εξακολουθεί να παίζεται μέχρι σήμερα. Χρησιμοποιήθηκε σε δισκογραφική δουλειά, στο λαϊκό και ελαφρολαϊκό τραγούδι, αλλά και στο έντεχνο. Σήμερα γίνεται προσπάθεια να γίνει περισσότερο γνωστό.

 

ΒΑΣΙΚΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΑΝΤΟΥΡΙΟΥ

ΞΥΛΕΙΑ

   Ξύλα που έχουν δοκιμαστεί στο χρόνο είναι ο Σφένδαμος(κελεμπέκι), η οξυά και η ερυθρελάτη. Πάντα καλά ξεραμένα για λιγότερα κινησιακά φαινόμενα.

ΚΟΛΛΑ

Για το καπάκι χρησιμοποιείται η παραδοσιακή ψαρόκολλα  και για το υπόλοιπο μέρος κόλλα καζεΐνης.

ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΟΥ

ΣΚΑΦΗ(ΗΧΕΙΟ):Η σκάφη αποτελείται από τον πυθμένα που ονομάζεται και κάτω καπάκι, το πλαίσιο, τα μπαλκόνια, τα υποστηλώματα και τις ψυχές.

Αναλυτικά:

·         ΠΑΤΟΣ(Πυθμένας): Ο πυθμένας κατασκευάζεται από ερυθρελάτη με ισόβενα νερά και σε σχήμα τραπεζοειδές.

·        ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ:Αποτελείται από τρία ή τέσσερα παράλληλα ξύλα τις λεγόμενες «τραβέρσες». Το σχήμα τους είναι καμπυλωτό και στα άκρα έχουν ένα λοξό κόψιμο όσο το πλάτος ενός μπαλκονιού. Το ξύλο και εδώ είναι η ερυθρελάτη, οι τραβέρσες κολλιούνται στον πυθμένα.

·         ΤΑ ΜΠΑΛΚΟΝΙΑ:Αυτά βρίσκονται στο δεξί και αριστερό μέρος του οργάνου. Το ξύλο που χρησιμοποιείται είναι συνήθως ο σφένδαμος ή  η οξυά. Στο αριστερό μπαλκόνι τοποθετούνται τα καρφιά και στο δεξί τα κλειδιά, το αριστερό μπαλκόνι λέγεται και «κούτσουρο»

·        ΤΑ ΥΠΟΣΤΗΛΩΜΑΤΑ:Αυτά τοποθετούνται μέσα στο ηχείο σε θέσεις που έχουν προκαθοριστεί, συνολικά τέσσερις σειρές υποστηλωμάτων κάθετα στις τραβέρσες, χρησιμεύουν για να πατάνε επάνω το καπάκι και τα καβαλαράκια.

·         ΟΙ ΨΥΧΕΣ:Τοποθετούνται ανάμεσα στα υποστηλώματα και τον πυθμένα για να μεταδίδουν τον ήχο στο ηχείο αλλά και για να ενισχύουν τα υποστηλώματα στην πίεση των χορδών.

·         ΚΑΠΑΚΙ- ΚΑΜΑΡΙΑ:Πρέπει να είναι ερυθροελάτη χωρίς ρόζους και ρετσίνα, πολύ καλά ξηραμένη, για να μην σκεβρώνει, Στο καπάκι υπάρχουν δύο ή τέσσερις τρύπες. Στο κάτω μέρος κολλιούνται τα «καμάρια» σχεδόν κάθετα στα νερά του ξύλου.

·         ΚΑΒΑΛΑΡΑΚΙΑ:Υπάρχουν πέντε σειρές από καβαλάρηδες. Στην μεσαία περιοχή υπάρχουν δώδεκα καβαλαράκια, που χωρίζουν το σαντούρι σε διαστήματα πέμπτης, τρίτης, δεύτερης. Στο δεξί μέρος (μπάσα και κόντρα μπάσα περιοχή) υπάρχουν δεκαπέντε με δεκάξι καβαλαράκια. Στην επάνω πλευρά του οργάνου, ανάμεσα στον μεσαίο και δεξιό καβαλάρη, υπάρχει μια σειρά από πέντε καβαλαράκια  που καθορίζει την πρίμα περιοχή. Στο αριστερό μέρος, ανάμεσα στο μεσαίο καβαλάρη και το κούτσουρο, υπάρχει μια σειρά από τρία καβαλαράκια. Στην μεγάλη πλευρά του οργάνου στο αριστερό μέρος, (κόντρα μπάσα περιοχή) υπάρχει μια σειρά από τέσσερα ή περισσότερα καβαλαράκια. Τα καβαλαράκια κατασκευάζονται από σκληρό ξύλο (οξυά, σφένδαμο)για να αντέχουν στην πίεση των χορδών και να μεταδίδουν τον ήχο στο ηχείο. Κάθε καβαλαράκι, αποτελείται από την βάση, τον κορμό και το κεφάλι. Στο κεφάλι, υπάρχει μια εγκοπή στην οποία τοποθετείται μπρούτζινη βέργα, για να πατάνε οι χορδές.

·         ΜΑΞΙΛΑΡΑΚΙΑ:Χρησιμοποιούνται δύο ειδών μαξιλαράκια. Ξύλινα και μπρούτζινα. Τα ξύλινα, είναι ημιστρόγγυλα ή κωνικά, και στο πάνω μέρος έχουν αυλάκι που μέσα τοποθετείται μπρούτζινη βέργα. Τα μπρούτζινα είναι και εκείνα ημισφαιρικά.

·         ΚΛΕΙΔΙΑ:Στο δεξί μπαλκόνι τοποθετούνται τα κλειδιά, που είναι φτιαγμένα από ατσάλι, και έχουν λεπτές σπειρωτές βόλτες. Το πάνω μέρος είναι κωνικό και έχει μια τρύπα μικρή τόσο όσο να περνά  σύρμα 0.5-0.9 mm. Τα κλειδιά έχουν διάμετρο 5mm  και τοποθετούνται κάθετα στο μπαλκόνι. Οι τρύπες που ανοίγονται στο μπαλκόνι πρέπει να έχουν διάμετρο 4mm.Τα κλειδιά καρφώνονται στις τρύπες, μέχρι εκεί που τελειώνει το σπειρωτό μέρος. Ύστερα με την βοήθεια του χορδιστή (κλειδί σε σχήμα Τ) ξεβιδώνουμε ένα -ένα κλειδί, για να τοποθετηθούν οι χορδές.

·         ΚΑΡΦΙΑ:Στο αριστερό μπαλκόνι- κούτσουρο τοποθετούνται καρφιά, συνήθως ατσαλόκαρφα χωρίς κεφάλι.

·         ΤΑΠΑΚΙΑ:Στα καρφιά τοποθετούνται μικρά στρογγυλά πανάκια από τσόχα, για να μην χαλάνε οι χορδές το ξύλο του μπαλκονιού αλλά και για αισθητικούς λόγους.

·        ΧΟΡΔΕΣ:Χρησιμοποιούνται τρία είδη χορδών. Για την μεσαία περιοχή μπρούτζος ή χαλκός 0.70mm. Για την πρίμα περιοχή ατσάλι 0.60mm  και «ντυμένες» χορδές( χαλκός τυλιγμένος σε ατσάλι) για την μπάσα και κόντρα μπάσα περιοχή. Για κάθε ντυμένη χορδή, χρησιμοποιείται ξεχωριστό πάχος ατσαλιού και χαλκού.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΧΕΔΙΑΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΣΑΝΤΟΥΡΙΟΥ

Φωτογραφία No 1

Φωτογραφία No 1 Το σχέδιο της σκάφης

Φωτογραφία No 2

Φωτογραφία No 2 Η σκάφη του σαντουριού

Φωτογραφία No 3

Φωτογραφία No 3 Σχεδίαση καπακιού με τα καμάρια

Φωτογραφία No 4

Φωτογραφία No 4 Καπάκι με καμάρια

Φωτογραφία No 5

Φωτογραφία No 5 Το δεξί μπαλκόνι με τα κλειδιά

Φωτογραφία No 6

Φωτογραφία No 6 Το αριστερό μπαλκόνι γνωστό και ως κούτσουρο με τα καρφιά και τα τσοχάκια(ταπάκια)

Φωτογραφία No 7

Φωτογραφία No 7 Καβαλλαράκια,μαξιλαράκια και χορδιστής σε σχήμα Τ

Φωτογραφία No 8

Φωτογραφία No 8 Το Δοκίμιο για το Ελληνικό Σαντούρι

 

 

ΠΗΓΕΣ:Οι παραπάνω πληροφορίες προέρχονται από το εξαιρετικό βιβλίο του μεγάλου  δασκάλου και  κατασκευαστή σαντουριού κ.  Δημήτριου Β. Κοφτερούμε τίτλο «ΔΟΚΙΜΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΑΝΤΟΥΡΙ» των εκδόσεων «Δωδώνη», δευτέρα έκδοσις Αθήνα- Γιάννινα 1991. Κατόπιν προσωπικής επικοινωνίας που είχα με τον κύριο  Δημήτριο Κοφτερό ,μου έδωσε ευγενικά την άδεια να χρησιμοποιήσω κείμενο και φωτογραφίες από το βιβλίο του για να ετοιμάσω αυτό το αφιέρωμα στο Ελληνικό Σαντούρι, τον ευχαριστώ θερμά.

   Ελπίζω να απολαύσατε αυτό το αφιέρωμα όπως το απόλαυσα και εγώ! Τα λέμε σύντομα με την συνέχεια της κατασκευής του μπουζουκιού!

25η Μαρτίου 1821

March 24, 2014, 3:53 pm

≫ Next: -Κατασκευή Ελληνικού Μπουζουκιού- Hellenic Bouzouki construction 2-

≪ Previous: Το Ελληνικό Σαντούρι- Ιστορία-Κατασκευή

$

0

0

Χρόνια πολλά για την Εθνική μας Επέτειο!!!

 

-Κατασκευή Ελληνικού Μπουζουκιού- Hellenic Bouzouki construction 2-

May 3, 2014, 2:49 am

≫ Next: 3η Έκθεση Ερασιτεχνικής Οργανοποιίας-Μοσχάτο

≪ Previous: 25η Μαρτίου 1821

$

0

0

Μεμιαματιά   ·         Σειρά κατασκευής Μπουζουκιού ·         Ονομασίες Μπουζουκιών ανάλογα το μέγεθος-σχήμα ·         Καλούπι και σκάφη του Μπουζουκιού ·         Τάκοι ·         Ντουγομάνα-ντούγιες- παραπέτια-κολλάντζα ·         Χρήσιμες πληροφορίες          Χριστός Ανέστη και χρόνια πολλά σε όλες τις φίλες και τους φίλους του LuthierSchool. Συνεχίζουμε το ταξίδι μας στον συναρπαστικό κόσμο της τέχνης της οργανοποιίας, με πολλά και ενδιαφέροντα νέα άρθρα. Σήμερα και στην συνέχεια περί κατασκευής μπουζουκιών, θα ασχοληθούμε με τις κυριότερες  κατασκευαστικές αρχές και την σειρά κατασκευής όπως ορίζει η Ελληνική παράδοση  και οι σπουδαίοι Έλληνες τεχνίτες, που με το θαυμαστό μεράκι τους και την ανεξάντλητη αγάπη τους για αυτήν την τέχνη, δημιουργούν αριστουργήματα-γιατί κακά τα ψέματα-  δεν πιστεύω να υπάρχει οργανοποιός που να μην έχει μεράκι και απέραντη αγάπη για αυτό που κάνει.   Η παραδοσιακή σειρά κατασκευής στο μπουζούκι και σε πολλά έγχορδα όργανα

   Στο μπουζούκι αλλά και σε άλλα έγχορδα μουσικά όργανα ο καλός μάστορας  ξεκινά με την κατασκευή του σκάφους του οργάνου, συνεχίζει με το μανίκι και ολοκληρώνει την κατασκευή με το καπάκι. Φυσικά υπάρχουν  πάρα πολλές επιπλέον εργασίες για την ολοκλήρωση του οργάνου αλλά η παραπάνω σειρά κατασκευής φαίνεται να ακολουθείται από την πλειονότητα των μαστόρων. Φυσικά, όπως έχουμε ξαναπεί, το καπάκι του οργάνου είναι το « κλειδί» για ένα εύηχο αποτέλεσμα, όμως η σωστή κι επιμελημένη κατασκευή σε όλα τα μέρη του οργάνου έχει θετικό αποτέλεσμα συνολικά στο μουσικό όργανο που κατασκευάζουμε.

Περί Καλουπιού και  Σκάφης

   Έχουν κατασκευαστεί σκάφη σε διάφορα μεγέθη με διαφορετικό μήκος-πλάτος-βάθος καθώς  και καταγραφεί διάφορες ονομασίες για τα μπουζούκια όπως:μπουζουκάκι-μισομπούζουκο-μπουζούκι-μπουζουκομάνα-σάζι-ταμπουράς-μπαγλαμάς-τζουράς-γιογκάρι-μπουργκαλί-γόνατο …  σήμερα μιας και το μπουζούκι πια έχει αποκρυσταλλωθεί σε δύο τύπους (τρίχορδο και τετράχορδο) οι μάστορες δουλεύουν επάνω σε δύο καλούπια, με το τρίχορδο να είναι πιο στενό, πιο μακρύ και πιο βαθύ από το τετράχορδο, βέβαια κάθε τεχνίτης έχει τις δικές του διαστάσεις αλλά οι διαφορές από σκάφος σε σκάφος δεν είναι πολύ μεγάλες. Εκτός από το μπουζούκι τον μπαγλαμά και τον τζουρά οι παραπάνω παραλλαγές έχουν χαθεί στις μέρες μας, όμως αρκετοί μάστορες, συνεχίζουν και σήμερα να κατασκευάζουν κάποια από αυτά τα μεγέθη συνήθως σε ειδικές παραγγελίες.

   Το σκάφος του μπουζουκιού χτίζεται επάνω σε ξύλινο καλούπι το οποίο κατασκευάζεται από τον ίδιο το μάστορα, το καλούπι μπορεί να είναι μασίφ ξύλινο ή με καμάρες-νομείς για να είναι πιο ελαφρύ και να μπορεί ο μάστορας να βλέπει το εσωτερικό της σκάφης κατά την διάρκεια της κατασκευής. Στο μπροστινό μέρος του καλουπιού βιδώνεται όσο διαρκεί η κατασκευή ένας τάκος από φλαμούρι ή άλλο μαλακό ξύλο, όπου κατάλληλα επεξεργασμένος,  αποτελεί την συνέχεια του καλουπιού, σε αυτόν τον τάκο θα σκαφτεί αργότερα μετά την ολοκλήρωση της σκάφης  η μορσότρυπα (το θηλυκό μόρσο-φωλιά) και εκεί θα κολληθεί στέρεα το μανίκι του οργάνου με το αρσενικό μόρσο (δόντι).

Φωτογραφία No 5 Ο επάνω τάκος του μπουζουκιού

 

    Στο πίσω μέρος του καλουπιού ενσωματώνεται ο κάτω τάκος στον οποίο συναρμόζουν οι απολήξεις των ντουγιών και κολλιούνται σε αυτόν. Πολλοί μάστορες κατά την κατασκευή δεν χρησιμοποιούν κάτω τάκο αλλά κολλάνε μεταξύ τους μόνο τις ντούγιες, όταν ολοκληρωθεί η σκάφη κολλάνε εκ των υστέρων τον κάτω τάκο στο εσωτερικό της σκάφης.

   Η κατασκευή ξεκινάει με την προετοιμασία των ντουγιών, οι οποίες βυθίζονται για λίγα λεπτά σε λεκάνη με νερό ή απλά πριν το σιδέρωμα τους ψεκάζονται με νερό με ένα βαποριζατέρ. Στην συνέχεια ξεκινάει η καμπύλωση της ντουγομάνας ή απλά μάνας  σε καυτό σίδερο  σε ορθογώνια μορφή (οι ντούγιες πλανίζονται στο σχήμα τους μετά την καμπύλωση τους), με προσοχή και υπομονή, καμπυλώνουμε την ντούγια σύμφωνα με το καλούπι μας, ελέγχοντας την σωστή μορφή της επάνω στο καλούπι κατά την διάρκεια της καμπύλωσης. Βρέχουμε συχνά την ντούγια για να μην καίγεται και να λυγίζει με την βοήθεια των υδρατμών. Αφού η ντουγομάνα μας καμπυλωθεί και ταιριάξει ακριβώς στον άξονα συμμετρίας του καλουπιού μας (κεντρική καμπύλη), συνεχίζουμε με το πλάνισμα της, μας ενδιαφέρει το φαρδύτερο σημείο της που έχουμε υπολογίσει στο καλούπι μας και σημειώνουμε επάνω στην ντούγια, από αυτό το σημείο πλανίζουμε προς τις άκρες με την σωστή φορά, καταλήγοντας  στις λεγόμενες μύτες, οι οποίες είναι σημειακές.

Φωτογραφία No 6 Το πλάνισμα της ντούγας(δόγας)

   Η ντουγομάνα έχει άξονα συμμετρίας και όταν ολοκληρωθεί η κατεργασία της κολλιέται στον επάνω τάκο και τον κάτω τάκο, εφόσον ο μάστορας, έχει καλούπι για υποδοχή κάτω τάκου ή μόνο στον επάνω τάκο,  εάν έχει αποφασίσει να κολλήσει τον κάτω  τάκο μετά την ολοκλήρωση της σκάφης.Η σταθεροποίηση κάθε ντούγιας γίνεται με καρφάκια που λυγίζουν ή με  ειδικές πινέζες αλουμινίου. Στην συνέχεια και αφού έχει στεγνώσει η κόλλα της ντουγομάνας, με τον ίδιο τρόπο, σιδερώνονται και κολλιούνται οι επόμενες ντούγιες, μία αριστερά και μια δεξιά της μάνας και οι υπόλοιπες μέχρι να φτάσουμε στα παραπέτια.

Φωτογραφία No 7 Κόλληση ντουγομάνας

Φωτογραφία No 8  Ντουγομάνα

Φωτογραφία No 9 Οι τρεις πρώτες ντούγιες

Φωτογραφία No 10

   Οι ντούγιες μπορούν να κολληθούν μεταξύ τους χωρίς ενδιάμεσα φιλέτα από καπλαμά ή με φιλέτα καπλαμά για διακοσμητικούς λόγους. Στην περίπτωση που χρησιμοποιούμε ενδιάμεσα φιλέτα αυτά καμπυλώνονται με σιδέρωμα ή κατά την κόλληση των ντουγιών, φυσικά η κόλλα που χρησιμοποιούμε στην περίπτωση αυτήν είναι η παραδοσιακή ψαρόκολλα, η οποία συνεργάζεται άψογα με την θερμότητα του σιδερώματος. 

   Ολοκληρώνοντας την κόλληση των ντουγιών ,φτάνουμε στα μάγουλα (πλαϊνά ή παραπέτια) και αυτά είναι ουσιαστικά δύο ντούγιες πολύ μεγαλύτερου όμως πλάτους από τις κανονικές ντούγιες  που καταλήγουν σε ατελή μορφή, όχι σημειακή και ολοκληρώνουν την κατασκευή της σκάφης  αναφορικά με τις ντούγιες.

   Μετά την κόλληση των πλαϊνών, κατασκευάζεται η κολλάντζα, η οποία κολλιέται στο πίσω μέρος της σκάφης και αγκαλιάζει την συναρμογή των ντουγιών, ενισχύοντας κατά πολύ και την αντοχή του μπουζουκιού στις πιέσεις, τέλος κολλιούνται τα πλαϊναράκια και ολοκληρώνεται η κατασκευή του σκάφους.

    Αφού ξεραθεί καλά η κόλλα, σε ολόκληρη την σκάφη, ξεβιδώνουμε τον πάνω  τάκο από την βάση του καλουπιού και με προσοχή αποχωρίζουμε την σκάφη από το καλούπι. Ακολουθεί το ξύσιμο του εσωτερικού και εξωτερικού  της σκάφης με ειδικά διαμορφωμένες ξύστρες  και η ενίσχυση εσωτερικά της σκάφης με γάζα βιβλιοδεσίας( κολλιέται συνήθως σε τρία μέρη). Σε πρώτη φάση η σκάφη μας είναι έτοιμη.

ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

·         Για να μην κολλάνε οι ντούγιες στο καλούπι, το τρίβουμε πολύ καλά με σαπούνι ή εναλλακτικά μπορούμε να ντύσουμε το καλούπι με διάφανη αυτοκόλλητη ταινία.

·         Κάθε ντούγια πρέπει να σιδερώνεται και να παίρνει το σχήμα του καλουπιού ώστε να κάθετε τέλεια στο καλούπι χωρίς να την πιέζουμε.

·         Κάθε επόμενη ντούγια πρέπει να ταιριάζει με την προηγούμενη της στην πλευρά που κολλιέται ,γιατί διαφορετικά θα προκύψουν προβλήματα.

·         Το καλούπι πρέπει να είναι συμμετρικό και σωστά επεξεργασμένο χωρίς διαφορές στα ζεύγη των νομέων. Οι νομείς να ταιριάζουν με την κεντρική καμπύλη (καρίνα) του καλουπιού  και με την κάτοψη της βάσης.

 

 

 

ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ

 

Ιχθυόκολλα ή ψαρόκολλα:

    Είναι φυσική κόλλα και μάλιστα από τις πιο παλιές κόλλες που έχουν χρησιμοποιηθεί ποτέ. Ονομάζεται και κόλλα μαραγκού, σήμερα χρησιμοποιείται σπάνια στην ξυλοτεχνία και έχει αντικατασταθεί από συνθετικές κόλλες. Ωστόσο, για την οργανοποιία, παραμένει η βασικότερη κόλλα. Στην ουσία ,είναι η μοναδική κόλλα που μπορεί να δουλευτεί με θερμότητα ,στοιχείο απαραίτητο για την κατασκευή σκαφών μπουζουκιού, τζουρά, μπαγλαμά, λαούτου και γενικά σκαφών με ντούγιες.

    Η ψαρόκολλα παρασκευάζεται από πτερύγια και κεφάλια ψαριών ,γιαυτό έχει και το συγκεκριμένο όνομα. Αφού πρώτα αφήσουμε την κόλλα να απορροφήσει το νερό που χρειάζεται, 1 μέρος κόλλα σε 2 ή 3 μέρη νερό, η κόλλα μέσα σε 12 ώρες απορρόφα το νερό και φουσκώνει. Στην συνέχεια την ζεσταίνουμε σε μπαιν-μαρί μέχρι να λιώσει ,προσέχοντας να μην ξεπεράσουμε τους 60 βαθμούς κελσίου. Μια μεγαλύτερη θερμοκρασία παρασκευής, αδυνατίζει την συγκολλητική δύναμη της κόλλας.

   Οι καλοί μάστορες χρησιμοποιούν πάντα αποσταγμένο νερό. Αν την χρησιμοποιούμε τους κρύους μήνες του χειμώνα ,είναι καλό να ζεσταίνουμε τις επιφάνειες προς συγκόλληση ακόμη και με ένα ηλεκτρικό σίδερο,(αμέσως πριν την διάστρωση της κόλλας).

 

 

 ΞΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΣΩΜΑ-ΣΚΑΦΟΣ

         Παλίσανδρος Βραζιλίας, Παλίσανδρος Ινδίας,Σφένδαμος ή Κελεμπέκι,Μαόνι Ονδούρας,

  Μουριά,Καρυδιά,Κερασιά,Παντούκ,Μελιά, Έβενος,Ιρόκο κ.λπ.

Συνεχίζεται...

 

 

3η Έκθεση Ερασιτεχνικής Οργανοποιίας-Μοσχάτο

June 17, 2014, 12:27 am

≫ Next: Festival of Amateur Lutherie

≪ Previous: -Κατασκευή Ελληνικού Μπουζουκιού- Hellenic Bouzouki construction 2-

$

0

0

Έφτασε ο καιρός που για μία ακόμη  χρονιά, οι Έλληνες Ερασιτέχνες Οργανοποιοί, διοργανώνουν την ετήσια έκθεση τους που έχει γίνει πλέον  θεσμός και εφέτος θα λάβει χώρα στο Πολιτιστικό Κέντρο Μοσχάτου,  στην διεύθυνση: Ομήρου, Κωνσταντινουπόλεως & Διονυσίου Σολωμού.

Χώρος: Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Μοσχάτου-Ταύρου
Πόλη: Μοσχάτο
Ημερομηνία: Κυριακή 6 Ιουλίου
Ώρα έναρξης: 10:00 π.μ.

Για περισσότερες πληροφορίες: www.luthier.gr

Η αφίσα της έκθεσης^

 

  Το Πολιτιστικό κέντρο Δήμου Μοσχάτου-Ταύρου^


Θα είμαστε όλοι εκεί!!!

Festival of Amateur Lutherie

July 8, 2014, 3:40 am

≫ Next: -Σεμινάρια Οργανοποιίας-Γεώργιος Καρελλάς-

≪ Previous: 3η Έκθεση Ερασιτεχνικής Οργανοποιίας-Μοσχάτο

$

0

0

Φίλες και φίλοι του Luthier School γεια και χαρά σας,

   Η 3η Έκθεση Ερασιτεχνικής Οργανοποιίας πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 6 Ιουλίου στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Μοσχάτου- Ταύρου και κατά γενική ομολογία  ήταν μια εξαιρετική έκθεση. Το επίπεδο των κατασκευών υψηλότατο, ο χώρος θαυμάσιος και ευρύχωρος, θα έλεγα ιδανικός για εκθέσεις πολιτιστικού περιεχομένου, όλα τα παιδιά που συμμετείχαν στην έκθεση είπαν τα καλύτερα λόγια και εξέφρασαν τις ευχαριστίες τους για την άψογη φιλοξενία του Δήμου.

   Ακολουθούν φωτογραφίες από τα αριστουργήματα που στόλισαν αυτήν την υπέροχη έκθεση, να πω επίσης πως εκτός από το ταλέντο που διακρίνει όλα τα παιδιά που ήρθαν στην έκθεση, οι περισσότεροι είναι και εξαίρετοι μουσικοί, αφού κατά την διάρκεια της έκθεσης ακούστηκαν ανεπανάληπτα τραγούδια τόσο από την λαϊκή και ρεμπέτικη σκηνή όσο και από την ροκ σκηνή.

   Σας αφήνω να απολαύσετε αυτό το μικρό θαύμα που ονομάζεται Ερασιτεχνική Οργανοποιία!!!




 Για περισσότερες φωτογραφίες  επισκεφθείτε το φόρουμ Luthier.gr εδώ    Σύντομα κοντά σας με την συνέχεια της κατασκευής Μπουζουκιού!!!

-Σεμινάρια Οργανοποιίας-Γεώργιος Καρελλάς-

September 11, 2014, 12:34 am

≫ Next: -Κατασκευή Ελληνικού Μπουζουκιου- Hellenic Bouzouki Construction 3-

≪ Previous: Festival of Amateur Lutherie

$

0

0

  Το ιστολόγιο Luthier School σας ενημερώνει για τα νέα σεμινάρια οργανοποιίας, που διοργανώνει ο μάστορας και δάσκαλος της τέχνης  κύριος Γεώργιος Καρελλάς,το επίπεδο των σεμιναρίων είναι υψηλού επιπέδου αφού ο κύριοςΚαρελλάς, εκτός από την πολυετή εμπειρία του ως  κατασκευαστής μουσικών οργάνων, διδάσκει εδώ και χρόνια την υπέροχη αυτή τέχνη, στην Σχολή Μουσικής Τεχνολογίας του Α.Τ.Ε.Ι. Ιονίων Νήσωνόπου εργάζεται ως καθηγητής.             

Από την ιστοσελίδα του κυρίου Καρελλά :

   Ανακοινώνουμε την διεξαγωγή του χειμερινού σεμιναρίου που θα ξεκινήσει τον Οκτώβριο του 2014.
   Η οργανοποιητική τέχνη και η ενασχόληση μαζί της προϋποθέτει θέληση , πάθος, αφοσίωση, μα προπάντων μεράκι και δεξιότητες . Εμείς απʼ την πλευρά μας θα προσφέρουμε εξειδικευμένες γνώσεις για να αναπτύξετε τις καλλιτεχνικές και τεχνικές δεξιότητες που συναπαιτούνται, έτσι ώστε να χρησιμοποιήσετε τις δημιουργικές σας δυνάμεις , να μορφοποιήσετε συναισθήματα και ιδέες και να διαμορφώσετε αισθητικό κριτήριο στη κατασκευή και συντήρηση των μουσικών οργάνων.

   Τέλος, θα ασχοληθούμε με το ξύλο, τη συμπεριφορά του, την επεξεργασία του, τη σχεδίαση, την υφή του, με έμφαση τις μηχανικές και τις ακουστικές του ιδιότητες.Το πρόγραμμα θα περιλαμβάνει:
• Γενική Θεωρία, ονοματολογία & εκμάθηση εργαλείων
• Εξάσκηση σε δοκίμια
• Κατασκευή Εξαρτημάτων μουσικών οργάνων
• Επισκευή – Συντήρηση Μουσικών Οργάνων
• Κατασκευή Μουσικών Οργάνων, Πρόγραμμα για Προχωρημένους


   Σκοπός,ως προς το γνωστικό μέρος για τους αρχάριουςασκούμενους είναι: Η επαφή τους με τη θεωρία της κατασκευής και συντήρησης των λαϊκών οργάνων. Η απόκτηση δεξιοτήτων της επεξεργασίας των υλικών, με άμεσο στόχο τη δημιουργία διαφόρων μερών των μουσικών οργάνων.


   Στόχοιτου μαθήματος για τους προχωρημένουςείναι: Να εξοικειωθούν με τις μεθόδους και τεχνικές της κατασκευής, επισκευής και συντήρησης των μουσικών οργάνων. Να είναι σε θέση να αντιλαμβάνονται και να κατανοούν τις αιτίες φθοράς του οργάνου προς επισκευή και να επιλέγουν τον κατάλληλο τρόπο παρέμβασης για την αποκατάσταση του. Να είναι σε θέση να κατανοούν, να αξιολογούν και να επιλέγουν τα υλικά –ξύλα κυρίως- του οργάνου που θα κατασκευάσουν. Επίσης να είναι σε θέση να αφομοιώνουν έννοιες και τρόπους ξεχωριστής δεξιοτεχνίας. Τέλος, να ολοκληρώνουν το μουσικό όργανο.
   Το πρόγραμμα θα διαρκέσει από 04/10/2014 έως 20/12/2014. Οι ώρες διδασκαλίας είναι τέσσερεις (4) ώρες την εβδομάδα (σύνολο 3μήνου, 48 ώρες). Τα μαθήματα θα διεξάγονται κάθε Σάββατο, σε πρωινά ή απογευματινά τμήματα, ανάλογα τις συμμετοχές.

Για περισσότερες πληροφορίες και εγγραφές επισκεφθείτε την ιστοσελίδα  εδώ
 

-Κατασκευή Ελληνικού Μπουζουκιου- Hellenic Bouzouki Construction 3-

October 12, 2014, 1:55 am

≫ Next: -Κατασκευή Ελληνικού Μπουζουκιου- Hellenic Bouzouki Construction 4-

≪ Previous: -Σεμινάρια Οργανοποιίας-Γεώργιος Καρελλάς-

$

0

0

Γεια σας φίλες και φίλοι μου,

    Με την σημερινή ανάρτηση, συνεχίζουμε την παρουσίαση της κατασκευής του μπουζουκιού, μέσα από τις πιο αντιπροσωπευτικές φωτογραφίες που τράβηξα κατά την εξέλιξη της κατασκευής του.

   Όπως είδαμε στο προηγούμενο άρθρο, η παραδοσιακή σειρά κατασκευής είναι :Σκάφη-Μπράτσο-Καπάκι. Στο συγκεκριμένο όργανο χρησιμοποίησα κολάντζα και παραπέτια με ξύλινη χειροποίητη φιγούρα(παντούκ και σφένδαμος). Η κοπή έγινε με φιγουροπρίονο, μπορείτε να δείτε τις αντίστοιχες φωτογραφίες παρακάτω.

Φωτογραφία No 11 Παραπέτια

Φωτογραφία No 12 Φιγούρα

Φωτογραφία No 13 Κοπή φιγούρας με σεγοφόρο-φιγουροπρίονο

Με τον ίδιο τρόπο κόβεται και η φιγούρα της κολάντζας.

Φωτογραφία No 14 Η φιγούρα της κολάντζας

   Τα ξύλα κολλιούνται προσωρινά με αραιωμένη κόλλα για να μπορέσουμε να κόψουμε τις φιγούρες και στην συνέχεια τα ρίχνουμε σε  ζεστό νερό, για να γίνει ο διαχωρισμός,έπειτα ταιριάζουμε τις φιγούρες και αφήνουμε τα ξύλα να στεγνώσουν σε επίπεδη επιφάνεια, μαζί με κάποιο βάρος από πάνω τους για να παραμείνουν επίπεδα (μια πλάκα από βαρύ ξύλο κάνει πολύ καλή δουλειά).


   Αφού κολήσουμε τα πλαϊναράκια  στην σκάφη, τα καθαρίζουμε με την χρήση πλάνης-ξύστρας(παστράγκουλο).

Φωτογραφία No 15 Καθάρισμα παραπετιών με παστράγκουλο

 

Φωτογραφία No 16

 Συνεχίζεται...

---

-Κατασκευή Ελληνικού Μπουζουκιου- Hellenic Bouzouki Construction 4-

October 28, 2014, 3:25 am

≫ Next: -Σκάφος Μπαγλαμά με ντούγιες Α Μέρος-

≪ Previous: -Κατασκευή Ελληνικού Μπουζουκιου- Hellenic Bouzouki Construction 3-

$

0

0

Φίλες και φίλοι γεια και χαρά, χρόνια πολλά σε όλες και σε όλους για την Εθνική  μας επέτειο,

   Συνεχίζουμε  την παρουσίαση της κατασκευής του τρίχορδου Μπουζουκιού, με μια φωτογραφική περιήγηση,θέλω να πιστεύω αρκετά διαφωτιστική.

 

 Στην φωτογραφία  No 17, φαίνεται το πλάνισμα του χείλους της σκάφης,πλανίζουμε προεξέχοντα σημεία παραπετιών και κολάντζας.

Φωτογραφία No 17 Πλάνισμα προεξοχών

  Στην φωτογραφία    No 18, ελέγχουμε την σωστή εφαρμογή του κάτω τάκου ο οποίος και κολλιέται στην συνέχεια με κόλλα.

Φωτογραφία No 18 Προσαρμογή κάτω τάκου

   Στην φωτογραφία    No 19, βλέπουμε τα τεμάχια για την κατασκευή του μπράτσου,κεντρική κόντρα παντούκ,δύο παράκεντρες από καρυδιά και δύο ακριανά από μαόνι.

Φωτογραφία No 19 Προετοιμασία για συγκόλληση τεμαχίων μπράτσου

 Στην φωτογραφία     No 20, γίνεται η επάλλειψη της κόλλας για την συγκόλληση των τεμαχίων.

Φωτογραφία No 20 Τα τεμάχια έτοιμα προς συγκόλληση

Στην φωτογραφία    No 21, εφαρμογή πίεσης και παραμονή για 24 ώρες.

Φωτογραφία No 21 Εφαρμογή πίεσης

Στην φωτογραφία    No 22 ,βλέπουμε την σχεδίαση της κλίσης για την κεφαλή(κλειδιέρα-καράβολα).

Φωτογραφία No 22 Σχεδίαση γωνίας κεφαλής

   Στην φωτογραφία No 23,φαίνεται η κοπή με σεγάτσα αλεποουράς,προσέχουμε για την καθετότητα και καθαρότητα της κοπής.

Φωτογραφία No 23 Κοπή φάλτσου με σεγάτσα αλεποουράς

   Στην φωτογραφία  No24,  έχουμε τον καράβολα μαζί με τα "αυτιά",όλα πολύ καλά ταιριασμένα και κολλημένα.

Φωτογραφία No 24  Η κεφαλή έτοιμη

   Στην φωτογραφία No 25, η συγκόλληση του καράβολα με νταβίδια και εδώ αφήνουμε για 24 ώρες για να πετύχουμε ισχυρή συγκόλληση

Φωτογραφία No 25 Συγκόλληση κεφαλής

   Όσοι θέλετε να φρεσκάρετε την μνήμη σας για τις πλάνες, την χρήση του πριονιού, αλλά και τις κόλλες, ρίχτε μια ματιά στα παρακάτω προγενέστερα άρθρα:

Πλάνες-Πλάνισμα

Πριόνια-Πριόνισμα

Κόλλες-Συγκολλήσεις


Τα λέμε σύντομα,γεια και χαρά!

-Σκάφος Μπαγλαμά με ντούγιες Α Μέρος-

November 12, 2014, 9:01 am

≫ Next: -Σκάφος Μπαγλαμά με ντούγιες Β Μέρος-

≪ Previous: -Κατασκευή Ελληνικού Μπουζουκιου- Hellenic Bouzouki Construction 4-

$

0

0

Γεια σας φίλες και φίλοι του Luthierschool,
  
    Στην σημερινή ανάρτηση θα σας δείξω κάποιες φωτογραφίες που τράβηξα πριν λίγο καιρό, κατά την διάρκεια κατασκευής σκαφών μπαγλαμά. Το συγκεκριμένο σκαφάκι είναι κατασκευασμένο από καρυδιά και τα φιλέτα του  από σφένδαμο.

 

 

 

 

              
                     

 

 

Στην επόμενη ανάρτηση θα δοθεί πίνακας με τις διαστάσεις του σκάφους. Σας χαιρετώ!
 

-Σκάφος Μπαγλαμά με ντούγιες Β Μέρος-

November 30, 2014, 9:43 am

≫ Next: -Σκάφος Μπαγλαμά με ντούγιες Γ Μέρος-

≪ Previous: -Σκάφος Μπαγλαμά με ντούγιες Α Μέρος-

$

0

0

 Καλησπέρα και καλό μήνα,

       Συνεχίζουμε με το σκάφος του μπαγλαμά,με φωτογραφίες από την κολάντζα.

Σχεδίαση κολάντζας σε στάμπο

Κοπή κολάντζας με σεγοφόρο

 

Κόλληση κολάντζας

 

 

Πριν τα παραπέτια

 Ακολουθεί σύντομα η ολοκλήρωση του σκάφους και οι διαστάσεις!

-Σκάφος Μπαγλαμά με ντούγιες Γ Μέρος-

December 22, 2014, 6:32 am

≫ Next: ***Ευχές για καλά Χριστούγεννα!!!***

≪ Previous: -Σκάφος Μπαγλαμά με ντούγιες Β Μέρος-

$

0

0

Φίλες και φίλοι καλησπέρα σας,

   Λίγες ακόμη φωτογραφίες για το σκάφος του μπαγλαμά και φυσικά οι διαστάσεις, όπως σας είχα αναφέρει στην προηγούμενη ανάρτηση.

Η σκάφη του Μπαγλαμά με την κολάντζα και τα παραπέτια

Η κολάντζα

Κοντινή

Εσωτερικό πριν την χρήση ξύστρας

ΟΙ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΚΑΦΗΣ

• Μήκος σκάφης: 170mm
• Μέγιστο πλάτος σκάφης: 125mm
• Μέγιστο βάθος σκάφης: 75mm

Τα λέμε σύντομα!!!

 

***Ευχές για καλά Χριστούγεννα!!!***

December 24, 2014, 2:49 am

≫ Next: -Κατασκευή Ελληνικού Μπουζουκιού- Hellenic Bouzouki Construction 5-

≪ Previous: -Σκάφος Μπαγλαμά με ντούγιες Γ Μέρος-

$

0

0

UPDATED


Φίλες και φίλοι του Luthier School,
 
   Σας εύχομαι ολόψυχα καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα, με υγεία σε εσάς και στις οικογένειες σας, όσοι ταξιδέψετε να έχετε ένα καλό ταξίδι και μια καλή επιστροφή, για τις φίλες και τους φίλους που ασχολούνται ενεργητικά με την κατασκευή μουσικών οργάνων, εύχομαι πολλές και ενδιαφέρουσες νέες δημιουργίες, να είμαστε όλοι καλά!!!

Σας εύχομαι μέσα από την καρδιά μου καλή χρονιά,ευτυχισμένο το 2015 με υγεία και προκοπή!!!

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!

Τα λέμε σύντομα!!!